Herşey eskiden kıymetliydi, yıllar önce kupon biriktirip karda kışta teslim sıralarında aldığımız ansiklopediler raflarda dolaplarda sonsuza dek duramıyor. Birçoğumuzun serileri ise A’dan Z harfine kadar ulaşamadan kalakalmıştı.
Yıllardır sakladığım kupon eseri ansiklopedilere bugün annemin ısrarlarına dayanamayarak elveda dedim. Hepsini bir çuvala doldurup çuvalı kucakladığım gibi doğru İlköğretim okuluna, serilerim tam değildi o yüzden okulun çıkışına bırakmayı düşündüm ama sonra o an orada bulunan tanıdığım çuvalı içeri götürüp tanıdık öğretmene teslim edeyim dedi, kabul ettim güzel de oldu. Böyle vedalaştığım için mutluyum.
Kaç tane çocuğun evinde internet var ki? Hem olsa bile ansiklopedi dediğimizde aklımıza ilk gelen vikipedi de kaç tane madde var ve ne kadar nitelikli, oysa 1 seri ansiklopedide insanlığın neredeyse bütün bilgi birikimi; net, akademik standartlara uygun, düzgün bir dil ve resim desteği ile binlerce referansa dayalı şekilde elimizin altında Fiziki varlığı ile duruyorlar. Elbette bu ansiklopedilerin çokluortam versiyonları cd/dvd üzerinde satışa sunuluyor, ama başa geliyoruz kaç tane çocuğun evinde bilgisayar var ki? Kaç tane okulda adam akıllı çalışan bilgisayarlar var ki ve sayıları kaç?
Ödev yapmak için şehir kütüphanesinde geçen zamanlar güzeldi, en azından özümsenebiliyordu, şimdi ise google sonuçlarında derme çatma kopyala yapıştır ve birbirinin aynı olan dayanaksız ve doğruluğu şüpheli toplanan bilgilerle ödev yapmaya pek de gerek yok, bu öğrencilere ancak internette gezinmeyi öğretir, araştırma ve öğrenmenin niteliği, objektif doğruluk arayışı gibi çok temel ve gerekli kavramları bu çocukların algılaması ilerde pek kolay olmayacaktır.
Birde duyduğum kadarı ile öğretmenler çocuklara internet üzerinden ödev veriyorlarmış: İnternetten şiir bulun (29 Ekim,23 Nisan Çanakkale), yazıcıdan çıkarın getirin, İnternetten hayat x kişinin hikayesini çıkarın getirin. Bu derece eşitsizlik içeren bir ödev verme zihniyeti olamaz. Gerçi ev ödevi kavramı sorgulanmakta -burasını eğitim bilimcilere bırakmak gerekir. Ama şunun farkına varmak gerek, teknik imkansızlığı olan çocukların sayısı internete erişebilen ve yazıcı çıktısının parasını ödeyebilen çocuklardan her sınıfta çok daha fazla.
Devletin ücretsiz dağıttığı ders kitaplarında önemli gün ve haftalar için bolca şiir dururken, böyle ödevler vererek maddi yoksunluk içerisindeki çocukların gururunu kırmak nasıl eğitimciliktir!
Herkesin maalesef eşit değil, kişilerin eşit ol-a-madığını bilerek herkese eşit davranmak gerekir, ama bu eşitliğin çıtasını eşitlikten en uzak olanlara; mağdur ve zor durumda kalan,imkansızlıklarla sosyal adaletsizliğin içindeki bireylere, bu bireylerin imknalarına göre belirlemek gerekir, ki adalet hissedilsin.
Son olarak Brittanica’da 500.000’den fazla madde bulunuyor,Türkçe basım en son ne zaman yapıldı bilemiyorum ama tahmini 250 bin madde olsa Vikipedi neredeyse bunu yakalamış durumda şu anda 128.000 civarı madde bulunmakta ve günden güne artmakta, ama tabi belirttiğim gibi nitelik, refrerans ve makale olarak bir ansiklopedi gibi nitelikli değil. Ama tartışmalara mahal vermemek için söylüyorum, gelecek kesinlikle Vikipedinin, günümüz için ise her okulda 1 takım “tam” ansiklopedi şart.
Mutlu Günler