Ofis Yazılımında Kullanımsal Bütünlük!

Not: Bu yazı 26 Mart 2012′de Tumblr mikro günlüğümde yayınlanmıştır. Biraz mikro ölçüyü kaçırdığım için burada yayımlanması, daha iyi olur. En azından bu bilgiye ihtyacı olanlar için daha kolay erişilebilir olacaktır. Diğer uzun kaçan tumblr yazılarımı da bilahare akttaracağım.

Şöyle, Word uygulamasındayken, bir sunum dosyasından bir metin almak için, Dosya-Aç yolu ile onlarca klasör gezip, o sunum dosyasını bulduktan sonra Aç diyememek, dosya türü filtresinde Tüm dosyalar deyince, o sunum dosyasını seçipte Microsoft Office’in kendi dosyasını tanımayıp en azından ”Ya, birader sen bu dosyayı PowerPoint ile açmak ister misin? Öyle yapsak daha iyi ya…” diye sormayı akıl bile etmemesi…

Yahu kardeşim kendi dosyan, ne yapmayı amaçlıyorsun? Kendi ofis yazılım takımın bir parçası olan bileşene bunu yapmak reva mı?

Neyse, çok önemli mi? Bilmiyorum belki Office 2010’da düzelmiştir. Ama şu önemli, boşa gezilen onca klasör ağacını tekrar gezmek bu yazıyı yazdıracak kadar sinirlendirdi 🙂

LibreOffice’de güzel bir özellik; o an hangi bileşende çalışıyorsanız, o bileşen üzerinden başka bir bileşenin dosyasını açabiliyorsunuz.

Örneğin, Kelime İşlemci’de çalışırken, o anda metne kopyalamak için ihtiyacınız olan bir tabloyu almak için o dosyayı, Dosya->Aç yolu ile aç dediğinizde hemencecik Calc uygulamasında o dosya açılmakta. Aynı şekilde diğer uygulamalarda da benzer yan geçiş imkanları tekrardan dosya yöneticisi ile gezinti yapmak durumunda kalmıyorsunuz. Bir de o anda çoklu dosya tiplerinde çalışıyorsanız, ihtiyaç duyuyorsunuz.

Dediğim gibi, belki Microsoft Office 2010’da düzelmiştir. Bu durumda da özgür yazılımın genel taklitçi olmadığı, yenilik ve “zeka(bu örnek bunun için verilmiştir)” ortaya koyabildiğini görmüş oluruz.

Düzelmemişe de, ne diyeyim. Zeka farklı bir şey, inceliği onu güzel kılıyor… Tabi her yerde de bu incelik olmuyor…